Column Vincent van Rossem: Achterstallig onderhoud

Over de renovatie van het Binnenhof verschijnen verontrustende berichten in de krant. Als ik het goed begrijp, gaat het eigenlijk om achterstallig onderhoud. Brandveiligheid, liften en bekabeling laten te wensen over, het enorme gebouwencomplex moet ook duurzamer worden. De Eerste Kamer is bij mijn weten nog betrekkelijk kort geleden gerestaureerd, maar daarbij heeft men blijkbaar het achterstallig onderhoud niet opgemerkt. De inrichting van de Tweede Kamer dateert uit 1992 en is dus nog geen dertig jaar oud. Hoe snel wordt onderhoud eigenlijk achterstallig? Gezien de begroting van de renovatie, bijna een half miljard euro, gaat het niet om een paar nieuwe stoppenkasten maar om dramatisch achterstallig onderhoud. Voor het project is ruim vijf jaar uitgetrokken. In die tijdspanne en met dat budget moet het mogelijk zijn om een geheel nieuw Binnenhof te bouwen op een eiland in de Noordzee, inclusief windmolens

En waarom worden er voor achterstallig onderhoud toparchitecten ingehuurd? Ligt het niet meer voor de hand om een goede installateur te bellen? Natuurlijk kon Liesbeth van der Pol het niet laten om iets leuks te bedenken voor de Eerste Kamer, dat is haar talent. OMA werd gevraagd voor de Tweede Kamer, toch niet de meest voor de hand liggende keuze als het om brandveiligheid gaat. Wie heeft die architecten gekozen? Dat moet de Rijksbouwmeester zijn geweest, of heeft Mark Rutte zelf in een jolige bui voor opdrachtgever gespeeld?

Hoe dan ook zijn inmiddels de rapen gaar. De politiek heeft zich meester gemaakt van het probleem en de ingediende ontwerpen van beide bureaus zijn naar de prullenbak verwezen. Dat moet al een lelijke financiële tegenvaller zijn. Van der Pol is voortvarend de laan uitgestuurd. De positie van OMA is nog onduidelijk, critici spreken van ‘grootheidswaan’. De naam van Pi de Bruijn zingt al rond omdat hij in 1992 de architect was van de Tweede Kamer. De wijze waarop OMA toen werd af geserveerd was nog een drama, nu lijkt het, conform de Wet van Marx, een klucht te worden. De leden van de Tweede Kamer lopen zich al warm om hun grote kennis van de bouwwereld te etaleren. Zo hebben ze ook van de belastinghervorming, de zorg en wat al niet eeuwig voortslepende pijndossiers gemaakt. De Tweede Kamer lijkt mij op voorhand de slechtste opdrachtgever van Nederland.

In elke gemeente zou de verantwoordelijke wethouder bij de huidige stand van zaken zijn gesneuveld. Maar in Den Haag is op een geheimzinnige wijze niemand verantwoordelijk voor zo’n echec. Goede raad is nu erg duur. Maar als belastingbetaler wil ik best geheel gratis een tip geven. Kies een architect die aantoonbaar veel ervaring heeft met low budget renovatie van oude gebouwen. Die pronken niet op het lijstje van toparchitecten maar ze bestaan wel. Het zijn eigenlijk de beste architecten van Nederland die in alle bescheidenheid ondankbaar werk doen. Het is niet sjiek om namen te noemen, maar iedereen in Amsterdam weet welke architect telkens weer binnen budget en op tijd zeer problematische renovatie projecten tot een verrassend goed einde heeft gebracht.