Column Vincent van Rossem: Klimaatverkiezingen

Deze maand zijn er verkiezingen, volgens Jesse Klaver van GroenLinks zijn het de klimaatverkiezingen. De SP spreekt van een ‘Rutte referendum’. Maar twee weken voor de verkiezingen heeft nog geen enkele partij mij duidelijk gemaakt wat er in Noord-Holland te kiezen valt. Na al het vrome geleuter aan de zogenoemde klimaattafels heeft onze regering bijna een miljard euro geïnvesteerd in een vliegtuigmaatschappij, mede om de toekomstige groei van Schiphol te bevorderen. Iedereen weet inmiddels dat vliegen buitengewoon schadelijk is voor het klimaat. Wie in de regio Amsterdam woont weet ook dat Schiphol veel overlast geeft. De verkiezingen in Noord-Holland gaan blijkbaar niet over de KLM en Schiphol.

De verkiezingen gaan ook niet over het landbouwbeleid. West Nederland is een uitgestrekt veenweidegebied waarop roofbouw wordt gepleegd, vooral door de melkveehouderij. Het is in feite een stervend landschap, een rampgebied. Stadsmensen zien dat niet en omdat GroenLinks een partij is van jeugdige stadsmensen, denkt de partij dat duurzaam een kwestie is van warmtepompen, zonnepanelen en windmolens. In Nederland heeft alleen het CDA een visie op het landbouwbeleid, maar die is niet duurzaam. Dat is wel opmerkelijk, want een kind kan zien dat het zo niet lang meer door kan gaan. Investeren in duurzame landbouw zou verstandiger zijn geweest dan investeren in de luchtvaart.

En dan het bouwbeleid. Er is natuurlijk regelgeving die ook isolatie voorschrijft. Dat gebeurt echter met veel technisch geweld, terwijl die techniek niet lang meegaat. De levensduur van dubbel glas is maar kort. Installaties moeten na vijftien jaar of sneller vervangen worden. De gemeente Amsterdam is vastberaden om een heuse hoogbouw wijk te gaan bouwen, de Sluisbuurt. Terwijl verstandige mensen hebben voorgerekend dat hoogbouw eigenlijk in alle opzichten de verkeerde keuze is. Amsterdam wordt bestuurd door een progressief college, dat zich klaarblijkelijk laat ringeloren door ambtenaren die nog bezig zijn de toekomst van gisteren te ontwerpen. Amsterdamse corporaties hebben ook nog niet helemaal begrepen dat de stadsvernieuwing van gisteren een gepasseerd station is.

Een echt bouwbeleid bestaat niet. Nieuwbouw moet voldoen aan bepaalde eisen maar aan een sloopvergunning worden geen eisen gesteld. Het zou natuurlijk zo moeten zijn dat de eigenaar moet aantonen dat renoveren onmogelijk is. Dat zal zelden het geval zijn. In de praktijk is inmiddels aangetoond dat renoveren altijd kan en niet onrealistisch duur is. Het wordt hoog tijd om deze ontwikkeling in de bouw te vertalen in regelgeving. Slopen is in feite een milieudelict. Hoogbouw ook. Maar geen enkele politieke partij heeft een visie op het bouwbeleid.

We kunnen helaas niet op NRP stemmen en ik kan mij voorstellen dat veel mensen denken dat ze op 20 maart wel wat beters te doen hebben. Dat is jammer. Juist de Provinciale verkiezingen zouden ons de mogelijkheid moeten bieden om een stem uit te brengen op een programma dat werkelijk en vooral concreet duurzaam is. Natuurlijk is stemmen eigenbelang. Ik wil graag stemmen op een partij die niet alleen de klimaatafspraken van Parijs bejubelt maar die ook de kwaliteit van mijn eigen leefomgeving garandeert.