Terug naar overzicht

Column Vincent van Rossem: Schiphol

07 juni 2022
Column Vincent van Rossem: Schiphol

De ambtenaren hadden hun minister in een soort bouwvakkershesje gehesen en voor alle duidelijkheid had hij ook een soort helmpje op. Zo moest Hugo de Jonge ons doen geloven dat het Ministerie van VROM uit de as is herrezen. Hij presenteerde plannen voor het verduurzamen van de woningvoorraad. Beter isoleren, dat was de boodschap, en al eerder had Hugo aangekondigd dat het vertrouwde cv keteltje vervangen moet worden door een warmtepomp. Ongelukkigerwijs hadden zijn ambtenaren niet bedacht dat de minister moest concurreren met dramatische berichtgeving over de start van het vakantieseizoen. Zijn collega van Infrastructuur en Waterstaat probeerde uit te leggen wat er op Schiphol gebeurde. 

Het was totale chaos. Wachtende passagiers raakten slaags met de beveiliging en ook met elkaar. De rijen werden langer en langer, mensen vielen flauw, er werd gehuild, droomvakanties vielen in duigen. Het drama werd veroorzaakt door volstrekt zwakzinnig personeelsbeleid van de luchthaven. Maar tegelijkertijd werd ook duidelijk wat de gemiddelde Nederlander denkt over duurzaamheid. Terwijl de ene minister aan de Kamer uitlegde dat de Nederlandse overheid er werkelijk alles aan doet om spotgoedkope vakantievluchten te faciliteren, probeerde de andere minister ons duidelijk te maken dat het cv keteltje een regelrechte bedreiging vormt voor het klimaat. Terwijl iedereen weet dat het energiegebruik van de huishoudens marginaal is.

Ook Maastricht Aachen Airport kwam weer eens in het nieuws. Airport is een groot woord voor dat bedrijf maar de overlast is er niet minder om. Zelfs veel ondernemers in Limburg zijn wel klaar met het vliegverkeer, waaraan niemand iets verdient, maar de provinciale overheid vindt het nog altijd prachtig, terwijl ook de gemeente Maastricht denkt dat er sprake is van cruciale infrastructuur. Hoe dan ook wordt zo wel duidelijk dat er in Nederland geen sprake is van duidelijk beleid, integendeel, alleen Hugo de Jonge gelooft echt dat een warmtepomp op zolder onze planeet gaat redden.

En dan moet er nog een visie ontwikkeld worden op de woningbouw. De kennis daarvoor ontbreekt natuurlijk in Den Haag. Met het Ministerie van VROM is in 2010 ook de kennisinfrastructuur daarvoor verdwenen en al veel eerder, in 1993, is de volkswoningbouw afgeschaft. Daarom was het helmpje van Hugo de Jonge ook zo komisch, zijn ambtenaren hebben geen idee van de woningbouw. De problemen zijn nauwelijks te overzien, niemand weet echt om wat voor opgave het eigenlijk gaat, bouwen, bouwen, bouwen, ja, maar waar? En dan is er nog het stikstofprobleem, en de vraag om wat voor woningen het eigenlijk gaat. In dit licht wordt de volkshuisvesting uit de Wederopbouwjaren ineens een volkomen geniale ambtelijke operatie, men was nog in staat om daadwerkelijk gestalte te geven aan een visie op de samenleving, om een woonwijk te bouwen die werkelijk een geheel vormt, met schooltjes en winkels, ruime plantsoenen. 

Zelfs in Emmen verrezen revolutionaire woonwijken. Angelslo en Emmerhout trokken veel bekijks. Wordt het niet hoog tijd om weer eens goed na te denken over woningbouw? Het gaat om veel meer dan alleen maar woningen.

vincent van rossem