NRP Academie heeft na 7 leergangen inmiddels 143 alumni, stuk voor stuk professionals uit de volle breedte van de vastgoedsector. In de serie ‘Hoogvliegers’ gaan we steeds met een alumnus in gesprek om te kijken hoe het hem of haar tegenwoordig vergaat. Waar staan ze nu en wat heeft de NRP Academie hen gebracht? Deze keer is het de beurt aan Maarten Zwemmer, Maarten is Director of Business, OMRT. Toen hij de NRP Academie in 2015-2016 volgde, was hij senior manager bij Brink Management.
Ik kende NRP Academie via Brink en Hans de Jonge die in die periode ook vice voorzitter was. Een collega van mij, Maaike van Kats, deed de opleiding een jaargang eerder en met haar heb ik toen over de optie om de opleiding te gaan volgen gesproken. Op dat moment was ik namelijk als projectmanager vooral heel erg bezig met projecten die een raakvlak hadden met de bestaande voorraad; met renovatie en transformatie. Toen ben ik bij een Sneak Preview van NRP Academie geweest en wat ik meteen interessant vond, was dat de opleiding breder was dan de techniek. Ik wist al wel hoe dat werkte, maar die verbreding sprak me wel aan en zo is dat balletje toen gaan rollen.
Als project manager was ik vooral de spin in het web. Je zit in die rol tussen vuren in en krijgt ook altijd, om het maar oneerbiedig te zeggen, van twee kanten de shit over je heen. Dat is nou eenmaal onderdeel van het werk. Je moet op verschillende vlakken en niveaus kunnen schakelen met diverse stakeholders. Als je dan de binnenstedelijke transformatie en renovaties bekijkt, dan zie je dat de projecten in de bestaande omgeving alleen maar complexer worden. Ik ben altijd van mening, en dat is wel gegroeid de laatste tijd, dat je de harde kanten van het project management steeds meer met technologie kunt invullen. Wat er dan overblijft is toch de kerntaak van een manager: aandacht geven aan de zachte kant. Dat was en is nog steeds mijn drijfveer; die bruggen slaan tussen verschillende partijen.
Aan de andere kant zag ik veel linkjes met waar het gesprek nu echt over moet gaan, namelijk de bestaande voorraad. Daarin had Hans mij ook erg geïnspireerd. En tegelijkertijd ook: voor welke uitdagingen staan we als sector nou? Die twee zaken kwamen heel aardig samen bij de NRP Academie, in combinatie met een stuk innovatie. Dat vond ik heel erg interessant!
De opleiding heeft me heel erg veel gebracht ‘aan de zachte kant’. Aan de andere kant zaten er ook dingen bij die ik al wist. een academiedag was voor mij geslaagd als ik iets nieuws had gehoord of minimaal één keer verbaasd of verrast was. En dat was altijd het geval! Er waren altijd momenten die een twinkeling gaven of een nieuw inzicht of gedachtehuppeltje.
Een voorbeeld kwam bijvoorbeeld van Marjolein Cazemier, die bij Ymere werkte. Tijdens een van de academiedagen ging het over het inkopen van onderhoudswerkzaamheden. Daar ontstond toen de discussie: Je kunt als onderhoudsbedrijf toch één op één een servicecontract inkopen? Die heeft een timmerman in dienst , die de keukenkastjes of deuren komt afhangen. Marjolein vertelde dat een timmerman die zij in dienst hebben, meer dan een timmerman is, want die kijkt ook even in de woonkamer of het daar geen bende is. Of mensen elkaar niet verrotschelden. Er zit dus een heel sociaal randje aan zo’n klusjesman die je niet zo snel uit de markt kunt halen bij een standaard onderhoudsbedrijf. Dat corporaties met een andere bril naar dit soort dingen kijken, had ik nog nooit bij stilgestaan Juist die diversiteit van cursisten maakt ook dat je dat soort ervaringen meekreeg.
Dat was het college van Cees Anton de Vries over: hoe werken we nu en hoe zouden we willen werken? Dat ging heel erg over samen winnen in plaats van alleen en hoe je aan de hand van een waardenkaart mensen kon meenemen in de besluitvorming.
Omdat ik nu veel voor een snelgroeiende en ondernemende scale-up werk, moet ik ook terugdenken aan de sessie met ‘De mannen van schuim’. Die ging heel erg over wie ben je als persoon en als ondernemer. En daarnaast: wat ga je daar dan mee doen? En vooral: wat ga je morgen als eerste stap doen om hier nu een slinger aan te geven. Concreet worden, gas geven en je ook een klein beter groter maken dan je bent. Je ambitie uitspreken als organisatie is ook wel een tip die echt is blijven hangen.
Bij NRP Academie krijg je trouwens wel echt een keur aan colleges voorgeschoteld. Wat je toegediend krijgt, ervaar ik als echte rijkdom. Ook is alles misschien niet meteen toepasbaar, vaak komt het dan toch op een later moment heel erg van pas.
Het heeft me vooral in persoonlijke sfeer geholpen. Aan de ene kant omdat je door een opleiding doet naast je werk, dat is flink buffelen. Het is ook een ontzettend sociale bezigheid en er zitten ook elementen in de opleiding waardoor je jezelf wel echt een paar keer tegenkomt. Je moest toch vaak presteren on the spot en je werd soms ook in het diepe gegooid om dingen meteen te doen.
De opleiding is ook vooral een netwerkbooster. Je leert veel mensen kennen en het contact leggen gaat makkelijker. Je schakelt eenvoudiger.
De opleiding is vooral voor mensen met een paar jaar ervaring, je moet iets weten van de sector. Ik zie het als een opleiding voor professionals. En als professional kom je zekerder in je schoenen te staan. Dat valt misschien ook samen met de periode in je carrière.
Bij Brink had ik drie rollen in het bedrijf: coach en mentor van een aantal ‘jonkies’, senior manager, en programma manager informatisering, een van de drie new businessthema’s binnen Brink. Oftewel, hoe je met technologie en data voor procesversnelling in de sector kunt zorgen. Bijna toevallig kwam OMRT op mijn pad. Eindelijk een partij die deed waar we binnen Brink vooral over spraken. Technologie inzetten om het (ontwerp)proces te versnellen, verbeteren, verslimmen.
OMRT is van een groepje vrienden gegroeid naar een organisatie van 25 mensen. Dat vraagt om professionalisering, zowel intern en extern. Daarnaast willen we ook groeien. Het is onder andere mijn taak, om samen met de twee eigenaren te kijken naar wat hebben we daar nu voor nodig.
Wat we doen vind ik heel mooi. We ontwikkelen software technologie op basis van parametrisch ontwerpen. Dat bestaat eigenlijk uit twee onderdelen. Aan de ene kant het geautomatiseerd genereren van de geometrie van een gebouw, op een heel geavanceerd manier en daar overheen komt een analysestuk. Die analyses zijn vooral op bouwfysica, duurzaamheid en comfort gericht. Aan de ene kant wordt geometrie gegenereerd en tegelijkertijd worden in stedenbouwkundige setting studies als windhinder en zonnestudies gedaan. Dat vraagt dan een paar uur rekenwerk. Dat gebeurt ’s nachts op de servers van Amazon en de volgende dag heb je 10.000 varianten beschikbaar.
We zijn nu aan het kijken naar ‘wat kan er nog meer’? We bouwen aan een ecosysteem van analyses en parametrische ontwerptools. Het is eigenlijk als een kralenketting waar je steeds meer aan vast koppelt; constructief maar ook bijvoorbeeld op het gebied van kosten en circulariteit.
Ik heb bij Brink gemerkt dat jonge mensen al snel denken dat je als senior manager wel weet hoe de wereld in elkaar steekt en weet wat je wilt. Ik probeerde altijd duidelijk te maken dat dat een illusie is. Het blijft altijd een zoektocht. Mijn tip is dan ook altijd: wees niet bang om nieuwe dingen te proberen en daar ook de tijd voor te nemen. Je bent nog jong, je hebt de tijd om te ontdekken en proberen wat wel en niet bij je past.