In memoriam: Ronald Dielwart

Op 28 oktober 2024 overleed Ronald Dielwart. Hij was bijna acht jaar een zeer betrokken en gewaardeerd bestuurslid van het NRP en werkte tot dit voorjaar als lid van de Raad van Bestuur van Dura Vermeer.

Ronald nam altijd even de tijd om de kat uit de boom te kijken. Bij mijn sollicitatie als voorzitter van het NRP was hij degene die me kritisch aankeek. Hij stelde weinig vragen, maar je kon hem zien denken: “Wat kunnen we van deze man verwachten”? Tijdens enkele NRP-reizen kwamen de goede gesprekken. Over zijn werk, zijn familie en zijn overleden broer. We leerden een warme en zachte kant van hem kennen.

In het bestuur was Ronald scherp op de financiën. Hij vroeg zich altijd af of een uitgave echt nodig was en wat we er voor terug kregen. Naast zijn scherpe blik was hij zeer betrokken bij het NRP en het bestuur. Als hij niet bij een vergadering kon zijn, belde hij Elisabeth of mij vaak nog om extra punten door te geven. Zelfs vanuit Spanje, toen hij al erg ziek was, belde hij nog: “Je zit vast in de auto op weg naar het bestuur; ik heb nog een paar punten.”

Na zijn vertrek uit de Raad van Bestuur van Dura Vermeer liep hij de Camino. Hij vond die ervaring mooi en bijzonder en deelde dit met ons. Kort na zijn terugkomst bleek hij ziek te zijn. Nieuws dat ons allen zwaar viel. Ondanks de slechte vooruitzichten bleef hij sterk en positief. Op 4 november hebben we in De Duif in Amsterdam met velen op indrukwekkende wijze afscheid van hem genomen. Wij zijn Ronald als NRP heel erg dankbaar en wensen zijn partner Gerdien, zijn moeder en kinderen Belle en Jelmer heel veel kracht om dit enorme verdriet te dragen.

Bart Krol, voorzitter bestuur NRP