NRP-partner C-creators: “Wat je kunt dromen, kun je doen”
“Wat je kunt dromen, kun je doen.” Sinds 2018 werkt C-creators aan een circulaire bouweconomie die in balans is met de natuur en een positieve impact heeft op iedereen. Als onafhankelijke organisatie brengen ze publieke en private partijen samen – van provincies tot architecten – om circulariteit de norm te maken. Onlangs sloot deze stichting zich aan als partner bij het NRP. We spraken met bestuurslid en projectmanager Merel Stolker over de transitie van nieuw naar het bestaande én die van hun eigen organisatie.
Omslag naar circulair denken en doen
Merel is opgeleid als architect, waar zij kennismaakte met circulariteit: “Mijn passie is het transformeren van oude panden. Een van de opdrachten die ik als architect deed, was de bouwbegeleiding en het interieur van UCo, een duurzame gemeenschap met 1800m² aan werk-, workshop- en overlegruimte in een gerenoveerde monumentale treinloods in Utrecht. We hebben alles zo duurzaam, demontabel en herbruikbaar mogelijk proberen te transformeren.” Toen corona uitbrak, besloot Merel te solliciteren bij C-creators. “Deels denken we te weten wat circulair bouwen inhoud, maar de echte omslag naar circulair denken en doen moet nog komen. Wel zijn er afgelopen jaren door vele partijen samen, grote stappen gezet. Nu is het de taak om de alle schakels in de bouwketen mee te krijgen, om zo echt vaart te kunnen maken.”
Tekst gaat verder onder de foto van UCo.

Projecten behapbaar en beleefbaar maken
En dat is precies datgene wat C-creators wil bereiken: het tastbaar en zichtbaar maken van de circulaire economie, om zo te kunnen versnellen. Merel: “Als stichting zijn we bezig met hóe je circulariteit in de praktijk brengt. Daarin ondersteunen we diverse organisaties. Veel van hen ontdekken bij de transitie naar circulair werken dat het speelveld best ingewikkeld en groot is. Wij maken projecten behapbaar en beleefbaar, zodat mensen tijdens en na het traject snappen hoe het echt werkt.”
De projecten van C-creators zijn geen ‘one size fits all’: de uitkomst van een traject kan variëren van een routekaart tot een fysiek object. Merel licht toe: “Een mooi project dat we onlangs hebben afgerond, was voor het COA. Zij wilden veel meer met circulair aan de slag in hun huisvesting, met name op het gebied van materialen. We zijn met verschillende projectleiders en huisvestingsmanagers van verschillende azc’s om tafel gegaan. We hebben onder anderen handreiking cicrulair (her)ontwikkelen en een circulaire materialenlijst opgeleverd, maar ook een modulaire balie. Een daadwerkelijk fysiek object dus. Deze balies – waar asielzoekers zich moeten melden – staan op iedere locatie en werden soms na een aantal jaar weer afgebroken en verdwenen in de afvalbak. Door de balies anders te ontwerpen, kunnen ze overal met een CNC-frees worden gemaakt van duurzame materialen. Daarbij wordt optimaal gebruikgemaakt van het materiaal en blijft het snijverlies beperkt. Ze zijn flatpack te vervoeren en op locatie te monteren. Het modulaire ontwerp maakt lijm overbodig en reparatie, demontage en hetgebruik gemakkelijker.”
Tekst gaat verder onder de foto.

De transitie van ‘wat’ naar ‘hoe’
De case van het COA laat volgens Merel het verschil zien met de begindagen van de organisatie: “Zeven jaar geleden werd C-creators opgericht. Dat was naar aanleiding van het gebied rondom Schiphol Trade Park, dat volledig circulair gebouwd zou worden. We hadden toen wel de plannen van volledig circulair in 2050, maar in de praktijk was er nog weinig kennis over wát dat precies inhield. De eerste jaren hebben we ons dus vooral gefocust op kennisdelen rondom circulair bouwen. Het is mooi om te zien dat we nu langzaam de transitie hebben gemaakt van wat naar hoe.”
Juist niets nieuws doen
In de praktijk betekent dat soms ook dat er juist niets nieuws wordt gedaan, maar gekeken wordt naar wat er al is. Merel noemt als voorbeeld de opdracht voor het Berlage Lyceum in Amsterdam: “Er waren veel plannen om deze school te renoveren, en samen met experts hebben we de verbouwplannen nog eens bekeken. Zo was er akoestische isolatie gemaakt van zeegras, dat ze eigenlijk allemaal wilden weghalen en vervangen door nieuwe materialen. En dat terwijl dat zeegras – een natuurlijk materiaal – nog prima het werk deed. Waarom zou je het dan weghalen?”
Tekst gaat verder onder de foto van het zeegras

Focus op wat er al is
Focus op wat er al is, in plaats van iets nieuws: vanuit deze gedeelde interesse besloten Merel en haar collega’s zich als C-creators bij het NRP aan te sluiten. “Als het in de sector over circulair bouwen gaat, wordt toch nog vaak gedacht aan nieuwbouw mét circulaire materialen. Ergens ook logisch, want werken met vrijgekomen materiaal is complex. Maar: de grootste winst ligt toch bij transformatie en renovatie van bestaande panden.”