Van 9 tot en met 11 november vond de jaarlijkse buitenland excursie van NRP FORUM plaats. Dit jaar gingen we naar het Noord-Italiaanse Turijn. De stad die de bakermat vormde van de Slowfood beweging en autofabrikant Fiat en in 2006 gastheer was van de Olympische Spelen. De Noord-Italiaanse stad heeft de voorbije decennia hard gewerkt aan haar stadsvernieuwing en evolueert van een industriestad naar een aangename woon-werkstad.
Na aankomst in Turijn begonnen we de excursie bij Eataly. Deze voormalige wijnfabriek is omgetoverd tot foodcourt en vormde in 2003 de start van de Slow Food beweging. De ideale plek dus voor de eerste Italiaanse maaltijd. Hierna was het tijd voor een stadswandeling waarbij een bezoek aan Lingotto, de voormalige Fiatfabriek niet kon ontbreken. Want wie Turijn zegt, zegt ook Fiat. In deze fabriek begon de productie van de auto’s beneden en ging zo steeds verder naar boven, tot de complete auto het testcircuit op het dak op rolde. Onze gids leidde ons rond en praatte ons bij over de transformatie van deze fabriek naar een shopping center, met onder andere een bioscoop en twee hotels.
Hierna staken we het spoor over naar het Olympisch dorp via de kenmerkende brug. Hier werden we in een kleine huiskamer ontvangen en door twee Italiaanse dames, die geen woord Engels spraken, via de gids bijgepraat over hoe enkele blokken van het complex gebruikt worden voor een sociaal woonprogramma. Hierna gingen we terug naar Lingotto voor een groepsfoto op het dak van het gebouw, om vervolgens door te gaan naar het Urban Legacy Lab. Hier gaf oprichter Matteo Robiglio ons een rondleiding en toelichting op het transformatieprogramma van de stad, waarna we konden aansluiten op de vrijdagmiddagborrel. Na deze intensieve eerste dag was het om 20.30 uur tijd voor het diner. Aan een grote U-vormige tafel kregen we heerlijke gerechten voorgezet, in zulke ruime porties dat de voorgerechten soms moeilijk waren te onderscheiden van de hoofdgerechten.
Op zaterdag stapte de hele groep op de fiets om een deel van de Spina Centrale af te fietsen. Deze zeven kilometer lange boulevard loopt dwars door de stad. Voorheen liep hier een spoorlijn die de stad in tweeën deelde. Het spoor is inmiddels onder de grond gelegd, waardoor het autoverkeer nu veel gemakkelijker beide kanten van de stad kan bereiken. Langs de Spina Centrale zijn verschillende transformatieprojecten te vinden. Het Parco Dora was voor velen één van de hoogtepunten van de reis. Dit postindustriële landschap heeft een metamorfose ondergaan tot een schitterend park.
In de middag kon er gekozen worden uit drie verschillende parallelle programma’s. De eerste groep bezocht het historische stadscentrum. De tweede groep bezocht het Filmmuseum en gingen daar met een lift naar de top van de Mole Antonelliana. De derde groep ging met de tram de Superga op, de berg met daarop de gelijknamige basiliek. Helaas ontnam de dichte mis niet alleen het uitzicht over de stad, ook de basiliek was nog maar nauwelijks te zien. Gelukkig kon iedereen erom lachen en konden de verhalen even later onder het genot van een Italiaanse wijntje met elkaar worden gedeeld.
Daarmee zat het officiële programma er alweer op. Een deel van de groep besloot in de avond het Turijnse nachtleven te gaan verkennen. Dat het die avond gezellig was, was duidelijk te zien aan de vele kleine oogjes in de bus en aan het feit dat niet iedereen de bus naar het vliegveld haalde. Gelukkig zijn we uiteindelijk wel met z’n allen in hetzelfde vliegtuig terug naar Nederland gestapt. Onderweg werden al de eerste plannen voor volgend jaar gesmeed.