Bouwen op geluidbelaste locaties: doof is niet het antwoord!
Kennisbevordering is een van de pijlers van NRP. Om dit onderling mogelijk te maken, maakt het platform gebruik van een aantal werk- en klankbordgroepen. In de werkgroepen werken medewerkers van NRP partners samen rondom bepaalde thema’s om zicht te krijgen op de betreffende problematiek en om tot mogelijke oplossingsrichtingen te komen. Een van de klankbordgroepen is de Werkgroep Wet- en Regelgeving, die als doel heeft om van elkaar te leren over het omgaan met bestaande wet- en regelgeving bij renovatie- en transformatieprojecten en om belemmeringen voor renovatie en transformatie weg te nemen.
Sinds november 2016 produceert de werkgroep een blog over relevantie problematiek en oplossingen. Dit is het eerste blog.
‘Gaan we de standaard regels volgen of gaan we op zoek gaan naar de ruimte binnen het wetgevend kader om mensen prettig te laten wonen?’ Op het recente GTL-congres 2016 (Geluid Trillingen en Luchtkwaliteit) verzorgde Dorine Cleton samen met akoesticus Erik Willighagen en bouwkundig specialist André Jansen de inleidingen voor de discussiesessie: creatief op geluidbelaste locaties.
En dat leverde discussie op. ‘Kunnen we creatief zijn en afwijken van de standaard-regelgeving om echte plezierige woonruimte te maken óf gaan we ons strikt houden aan de regelgeving en de gevels ‘doof’ maken?’
Dove gevels
Vast staat wel dat mensen eigenlijk niet willen wonen in woningen die zogenaamde “dove gevels” hebben. En dat is niet zo vreemd, want een ‘dove gevel’ is een gevel zonder te openen delen. In gewoon Nederlands: je kunt wel naar buiten kijken, maar het raam niet open doen.
Er zijn genoeg voorbeelden in Nederland waar woningen zijn opgeleverd met ‘dove gevels’, maar waar na korte tijd de bewoners de ruiten hebben vervangen door ramen, die je gewoon kunt openen. En waarom zou je ook niet als bewoner? De meeste geluidbelaste locaties zijn niet 24 uur per dag belast. Vaak zijn ze ’s nachts, buiten de spits of op zondag stil. Dan wil je gewoon je raam open kunnen doen.
Is daar dan geen mouw aan te passen?
Ja, dat kan, maar het gebeurt (te) weinig. De Wet geluidhinder laat het afwijken maar beperkt toe (tot een zekere geluidwaarde), maar de Interimwet Stad&Milieu geeft de mogelijkheid om af te wijken van die regels. Dat mag – kort samengevat - als je
- stedenbouwkundig hebt gekeken of er geen andere mogelijkheid is (bijvoorbeeld andere functie eerst etc.)
- het geluid redelijkerwijs niet verder kan worden teruggebracht (‘maatregelen aan de bron’)
- er een goede leef- woonkwaliteit ontstaat. Doe de test: als jij je er jouw lievelingstante er niet wil laten wonen is het niet goed. Een goed alternatief is: balkons, serres, loggia’s met afneembare glazen puien etc.
- er compensatie plaatsvindt voor het overschrijden van de geluidnormen (dus bijvoorbeeld een stille plek dichtbij; binnentuin of iets dergelijks)
- er een bestemmingsplanprocedure wordt gevolgd waarin de maatregels en compensatie ook in wordt vastgelegd (zowel de Interimwet Stad & Milieu als de wet ruimtelijke ordening zijn genuanceerd en eist dit vastleggen niet expliciet, maar het wel opnemen in het bestemmingsplan geeft de beste kans bij de rechter).
Waarom wordt hier dan niet meer gebruikt van gemaakt?
Dat is niet helemaal duidelijk; er zijn wel analyses, maar die verklaren de huivering in de praktijk niet. Wellicht is men er onvoldoende bekend mee of durft men het niet aan. Het is ons als werkgroep niet duidelijk waarom. Leer van anderen – zoals wij dat doen bij NRP - want het kan wél. En het mooie is, het genereert meerwaarde voor iedereen.
Dus niet ‘doof’ meer zijn voor goede oplossingen, maar woon-en leefklimaat als inspiratie en creatief aan de gang bij geluidbelaste locaties!
- 06 504 376 30
- Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
- NRP BROCHURE