Van gebouw- naar gebiedsgerichte aanpak

Simone Huijsmans dook voor haar afstudeeronderzoek in de aanpak van structureel leegstaande kantoorgebieden op gebiedsniveau. Het resultaat is een gebiedsgerichte aanpak, inclusief 5 actiepunten voor de transformatie tot gemengd stedelijk gebied.

Leegstand van kantoren is al tientallen jaren een probleem in Nederland. Voor de vele vierkante meters die leegstaan wordt met moeite een herbestemming gevonden. De vraag naar kantoorruimte wordt niet langer meer bepaald door uitbreiding, aangezien er geen kwantitatieve behoefte is aan nieuwe kantoren. De kantorenmarkt is een vervangingsmarkt geworden, waarin nieuwe gebouwen de verouderde gebouwen verdrijven. Deze verschuiving in de kantoorbehoefte heeft ertoe geleid dat de structureel leegstaande vierkante meters op korte termijn niet meer worden verhuurd.

Een groot deel van de structureel leegstaande kantoren is terug te vinden in monofunctionele kantoorgebieden – gebieden hoofdzakelijk bestemd voor kantoren en gericht op autogebruikers. Om het tij te keren en de structurele leegstand in deze kantoorgebieden tegen te gaan, biedt de transformatie van een dergelijk gebied naar een gemengd stedelijk gebied (mixed-use) een oplossing. Een drietal potentiële voordelen van een gebiedsgerichte aanpak ten opzichte van een gebouwgerichte aanpak zijn:

1. De mogelijkheid om een samenhangend stedenbouwkundig plan te ontwerpen, om zo cohesie in het gebied terug te brengen. Door gezamenlijk over de uitstraling van het gebied na te denken kan het imago van het gebied worden verbeterd.

2. Een gezamenlijk initiatief voor de financiering en invulling van de openbare ruimte. Hiermee kan de leefbaarheid en de veiligheid in het gebied worden verbeterd.

3. Een gezamenlijk initiatief voor de aanpak van de parkeervoorzieningen in het gebied. Kantoorgebieden kenmerken zich door de vele parkeervelden die de gebouwen omsluiten. Gezamenlijk initiatief kan bijdragen aan het bedenken van een (innovatief) plan voor de parkeervoorzieningen in het gebied.

Lees het hele artikel op Gebiedsontwikkeling.nu